«Δημοσιογραφία είναι να δημοσιεύεις αυτά που κάποιοι δεν θέλουν να δημοσιευτούν. Οτιδήποτε άλλο, είναι δημόσιες σχέσεις»

(Το KAΛΑΜΙ είναι το παλαιότερο -από Φεβρουάριο 1995- και μεγαλύτερο e-ΜΜΕ εκτός Ελλάδας)


Γιατί η -σκεπτόμενη- Ομογένεια ΗΠΑ, σεβάστηκε και εκτίμησε τον πρωθυπουργό της Ελλάδας, Αλέξη Τσίπρα

Τον πρωθυπουργό, αρμόδιος να τον κρίνει, γιά ότι κάνει ή δεν κάνει στην Ελλάδα, είναι ο λαός της και -μελλοντικά- η ιστορία.
Οι απόδημοι 'Ελληνες, δηλ. το 1/3 του ελληνικού 'Εθνους, που ζούμε -μόνιμα- εκτός Ελλάδας, έχουμε μία αρχή: ''Σεβόμαστε τις επιλογές του λαού της Ελλάδας, ξέχωρα από τις πολιτικές-κομματικές μας πεποιθήσεις. Σεβόμαστε την οποιαδήποτε, με δημοκρατικές διαδικασίες, εκλεγμένη κυβέρνηση''.
Ως Ομογένεια ΗΠΑ, οφείλουμε να επικρίνουμε αποφάσεις-πράξεις της κάθε κυβέρνησης ή να της δίνουμε εύσημα, γιά ζητήματα που μας αφορούν. Έχουμε και εμείς, οι 'Ελληνες, στην Β. Αμερική, ευτυχώς σε πολύ μικρό ποσοστό, την νεοελληνική καταστρεπτική κομματική ''οπαδική'' νοοτροπία. Φαινόμενο, που παλαιότερα ήταν σχετικά έντονο στις μεγάλες παροικίες μας, αλλά μειώθηκε πολύ, την τελευταία 15ετία. Είχαμε κι εμείς τα εναπομείναντα ολίγα γραφικά ''κομματόσκυλα'', που ''γαύγιζαν'' σε 2-3 παροικίες, γιά τα δικά τους προσωπικά συμφέροντα, αλλά δεν τα λαμβάναμε υπόψην και τα απομονώσαμε. 'Ετσι, με την πάροδο των χρόνων, καταφέραμε να απεγκλωβιστούμε από την ''οπαδική κομματική πολιτική'', γνώρισμα νεο-Ελλήνων στην Ελλάδα και να βλέπουμε καθαρότερα και καλύτερα, συγκρίνοντας με γνώμονα τον τρόπο ζωής, στις χώρες που ζούμε.
Σκοπός του άρθρου αυτού, είναι να τονίσει την διαφορά του χτες και του σήμερα σε ότι αφορά συμπεριφορές κυβερνώντων Ελλάδας, τώρα και στο παρελθόν. Συμπεριφορές, που έχουν άμεση σχέση με την Ομογένεια. Χωρίς διάθεση εμπλοκής στα πολιτικά-κομματικά εσωτερικά ζητήματα και στις πολιτικές κυβερνήσεων, σε ότι αφορά τα της Ελλάδας.

Τι γινόταν πριν
Από τα τέλη της δεκαετίας του '70, δεν θυμόμαστε πρωθυπουργό της Ελλάδας να ασχολήθηκε -στην πράξη- με την Ομογένεια ΗΠΑ. Να ανταποκρίθηκε σε κάλεσμα των Οργανώσεών μας, να ασχολήθηκε με ζητήματά μας, με εξαίρεση τον σημερινό πρωθυπουργό. Είχαμε συνηθίσει να μας αγνοούν προκλητικά οι πρώην κυβερνήσεις, οι πρώην πρωθυπουργοί. Προσκλήσεις μας ή αιτήματά μας, τα έριχναν στον ''σκουπιδοτενεκέ'' και απαξιούσαν -στην πράξη- να ασχοληθούν μαζί μας. Δεν διάθεταν ούτε την τυπική ευγένεια να μας απαντήσουν, έστω με το τυπικό ''λάβαμε την επιστολή σας''. Τίποτα... σιωπή, αδιαφορία. Οι συμπεριφορές τους -χωρίς υπερβολή- ήταν απαράδεκτες. Και ΔΕΝ υπάρχουν εξαιρέσεις (με μόνη τιμητική εξαίρεση αυτήν του σημερινού πρωθυπουργού, όπως θα δούμε παρακάτω). Αλλά, όλοι τους, με εντυπωσιακή υποκρισία, στις -χωρίς πρακτική αξία- δηλώσεις τους, ''κόπτονταν'' -δήθεν- γιά την Ομογένεια.
Γιά υπουργούς, βουλευτές και λοιπούς αξιωματούχους, ''τουρίστες'', που μας επισκέπτονταν, δήθεν γιά να μελετήσουν τα ''προβλήματά'' μας (ουσιαστικά κάνοντας τουρισμό με κρατικό χρήμα), δυστυχώς, δεν έχουμε να πούμε κάτι καλό, επειδή διέσυραν την Ελλάδα στα μάτια της Ομογένειας με τις συμπεριφορές τους. Προβλήματα κάθε μορφής, ειδικά συμπεριφοράς και έλλειψης πολιτικής, είχαν αυτοί. 'Οχι εμείς. Και η κατάντια της Ελλάδας, το πιστοποιεί. Μας απογοήτευαν, επειδή, όταν τους μιλούσαμε γιά κάτι σοβαρό και ειδικά γιά ζητήματα που έχουν σχέση με την προβολή της Ελλάδας στις ΗΠΑ, κουνούσαν το κεφάλι ''συγκαταβατικά'', λέγοντάς μας ''ΘΑ'' το ''φροντίσουν'' και αμέσως μετά, μας ρωτούσαν, που έχει καλά εμπορικά καταστήματα γιά τα ψώνια τους, καλά εστιατόρια (γιά να τους ''κεράσουμε'' φυσικά) και ''νυχτερινά κέντρα''. 'Ετσι, πιστοποιούσαν ότι είναι τυχοδιώκτες και ενδιαφέρονταν ΜΟΝΟ πως θα εξαπατήσουν τον λαό στην Ελλάδα, με ψεύτικες ''ειδήσεις'' και φωτογραφίες, γιά τα δήθεν ''επιτεύγματά τους'' στις ΗΠΑ.
Συνηθισμένοι στις δημοκρατικές ΗΠΑ από τις συμπεριφορές πολιτικών της (ακόμα και ο πρόεδρος των ΗΠΑ απαντά σε επιστολές πολιτών), θεωρούσαμε τις προκλητικές, αγενέστατες συμπεριφορές των αξιωματούχων της Ελλάδας (πρωθυπουργών, υπουργών και λοιπών), ως πράξη που παραπέμπει σε τριτοκοσμικές, απολίτιστες χώρες.

Η Ομογένεια ΗΠΑ δεν μπορεί να ξεχάσει την πλέον θλιβερή ''διπλωματική'' πράξη γιά την μεταπολεμική Ελλάδα: Την ''επιδρομή'' στην Νέα Υόρκη (Σεπτ. 2006) της τότε υπουργού Εξωτερικών Ντόρας Μπακογιάννη, με συνοδεία 96 (!!!) συγγενών, φίλων, ασυνείδητων πολιτικών και λοιπών από την Ελλάδα, ως ''ελληνική αποστολή'' στην 61η Συνέλευση του ΟΗΕ (το σύνολο των μελών της αποστολής που δηλώθηκε στα Ηνωμένα 'Εθνη, ήταν 117). Ο ''φουκαράς'' πρόεδρος των ''φτωχών'' ΗΠΑ, είχε μόνο 53 άτομα στην αποστολή του. Η ''αποστολή'' από την Ελλάδα, μπορεί να μην εμφανίστηκε στην Συνέλευση, αλλά έκανε ''επιδρομές'' -γιά 13 ημέρες- σε ακριβά εστιατόρια και σε εμπορικά καταστήματα (μεταφέρονταν με λεωφορεία σε πολυκαταστήματα βόρεια της πόλης Νέας Υόρκης), χώρια τα υπόλοιπα με τις ''πόρνες πολυτελείας'' σε ακριβά ξενοδοχεία του Μανχάτταν, όπου διέμεναν. 'Ηταν η εποχή της ''ευημερούσας'' Ελλάδας με... δανεικά. Και φυσικά, πλήρωναν τα μόνιμα ''υποζύγια''. Αρκετοί από αυτούς, με πρώτη την κ. Μπακογιάννη, είναι ακόμα βουλευτές ή αρχηγοί κομμάτων στην Ελλάδα... (Δείτε την επίσημη ''λίστα'' του ΟΗΕ, με τα ονόματα των μελών της ''ελληνικής αποστολής'').

Οι κυβερνήσεις της Ελλάδας, ουδέποτε κατάλαβαν την δύναμη της Ομογένειας, ειδικά αυτής στις ΗΠΑ. Οι αξιωματούχοι της, με ''μαυρογιαλούρικη'' μικροπολιτική, σκέφτονταν πως θα επωφεληθούν oικονομικά από τους Ομογενείς. Ελάχιστα τους ενδιέφερε η πατρίδα. Ως ανιστόρητοι αμαθείς-ημιμαθείς, ουδέποτε κατάλαβαν ότι, αν δεν υπήρχε ο απόδημος Ελληνισμός, ειδικά αυτός στις ΗΠΑ, δεν θα υπήρχε Ελλάδα. Αλλά αυτά είναι ''μικρά γράμματα'' γιά τους πολιτικούς Ελλάδας.
Yπήρξαν, φυσικά και ολίγοι αδίστακτοι τυχοδιώκτες Ομογενείς στις ΗΠΑ, ακόμα και ΜΜΕ, που σε συνεργασία με διεφθαρμένες κυβερνήσεις προηγούμενων δεκαετιών, επωφελήθηκαν οικονομικά από την Ελλάδα. Αυτοί, δεν εκφράζουν την Ομογένεια και τις πράξεις τους τις έχουμε καταδικάσει.

Οι Ομογενείς, οι 'Ελληνες στην Αμερική, δεν θέλουν κάτι από την Ελλάδα. Θέλουν να βοηθήσουν την πατρίδα. Απογοητεύονται όμως, όταν η Ελλάδα (οι κυβερνήσεις της), τους αγνοεί προκλητικά ή τους υποτιμά βάναυσα την νοημοσύνη. Ομογένεια σήμερα στις ΗΠΑ, δεν είναι οι μετανάστες δεκαετιών '50 και '60, που ήρθαν στην φιλόξενη και δημοκρατική χώρα, χωρίς ένα δολάριο στην τσέπη, χωρίς μόρφωση. Που δούλεψαν σκληρά και πέτυχαν. Που μόρφωσαν τα παιδιά τους, δίνοντάς τους αυτά που στερήθηκαν οι ίδιοι ως (μεταπολεμικοί) μετανάστες. Ομογένεια σήμερα σημαίνει μόρφωση-κατάρτιση, γνώση. Μόνο οι πολιτικοί Ελλάδας έμειναν πίσω. Νομίζουν ακόμα ότι Ομογένεια ΗΠΑ είναι ο ''πιατάς'' που μπορούν να τον ''δουλεύουν'' με τις σαχλαμάρες τους ή το κάθε ''ψώνιο'' που έχει μονιμοποιηθεί στις Οργανώσεις, γιά να καλοπερνούν στα ''τουριστικά τους ταξίδια'' με κρατικό χρήμα και να ''υπόσχονται'' απίθανα πράγματα, νομίζοντας ότι απευθύνονται σε ''καθυστερημένους'' ψηφοφόρους τους.

Η περίπτωση Αλ. Τσίπρα
Σε ότι αφορά τον πρωθυπουργό, η σκεπτόμενη Ομογένεια ΗΠΑ, σεβάστηκε και εκτίμησε την ενασχόληση και ανταπόκριση του κ. Τσίπρα, σε 4 γεγονότα, που θεωρούνται -ειδικά τα δύο -κορυφαία και ιστορικά. Και αυτό επειδή αιτήματα Ομογενών και ολίγων Οργανώσεων, γιά τα ίδια ζητήματα, ουδέποτε βρήκαν ανταπόκριση από ελληνική κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό της, στο παρελθόν. Η αδιαφορία τους ήταν δεδομένη, επειδή, δυστυχώς, ούτε κατάλαβαν γιατί γεγονότα μιλούσαμε.
Οι ηγέτες χωρών και κυβερνήσεων κρίνονται από τις ΠΡΑΞΕΙΣ τους και όχι από τα λόγια. Και ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας, σε αντίθεση με προκατόχους του, κρίθηκε -ίσαμε τώρα- από τις πράξεις του, που εκτιμήθηκαν από την -σκεπτόμενη- Ομογένεια ΗΠΑ, γιά τα ακόλουθα και ενδεικτικά γεγονότα, που την αφορούν:

(Η συνέχεια αύριο)